Imaginy One Direction : Imagin Harry część 2

Sześcioletnia dziewczynka biegała żwawo po ogródku,ciągnąc za sobą długi sznur ogrodowy.[T.I] siedziała na bujanej huśtawce,ze szklanką mrożonej kawy.Letnie ulewy dzisiejszego dnia zastąpiło słońce,które już z samego rana powitało wiecznie znużonych i melancholijnych londyńczyków.

Minęły już okrągłe dwa lata odkąd [T.I] wraz z córką wróciły do Londynu.Mała Darcy urodziła się w Polsce i przez pierwsze cztery lata właśnie tam mieszkały.Gdy kobieta(wtedy jeszcze nastolatka)zdecydowała się odejść od Harrego bez zastanowienia wróciła do swojego rodzinnego kraju.W Anglii nie miała nikogo bliskiego a w Polsce mogła liczyć na pomoc rodziców.

W małej miejscowości w której wychowywała się przed wyjazdem do "Wielkiego Świata" aż huczało od przeróżnych plotek.Nastolatki w jej wieku,dzięki stroną internetowym doskonale wiedziały z kim związana była dziewczyna,ale ona nie była skora aby o tym mówić.Nikt prócz niej nigdy nie dowiedział się jak bardzo kochała,i zapewne gdzieś głęboko w sercu wciąż kocha tego zwariowanego wokalistę.Wszystkim dookoła wmówiła,że ich miłość po prostu wygasła co było największym łgarstwem.Ona nigdy nie wygaśnie.W Polsce ukrywała Darcy,jedynie jej najbliższa rodzina wiedziała o dziecku i jej ojcu.Anglia jest zbyt duża.Tutaj nikt już nie interesuje się "byłą dziewczyną Harrego Stylesa".

-Darcy musimy się już zbierać -zawołała radośnie niebieskooka,gestem ręki przywołując do siebie córkę.Przyciągnęła ją do siebie mocno i ucałowała delikatnie w czoło.Przed odpaleniem samochodu poprawiła jeszcze jej niesfornie opadające loki i sprawdzając czy dziecko ma zapięte pasy w spokoju odjechała z podjazdu.

Tego dnia obiecała córce obiad w jej ulubionej knajpie,w której serwowali tak uwielbiane przez nią frytki o przeróżnych wzorach.Od serc po podobiznę Obamy. I mimo,że owa knajpa mieściła się w rzadko odwiedzanej przez [T.I] dzielnicy, z prostej przyczyny -ledwie ulicę dalej mieścił się dom Harrego,nie tak dawno nazywany przez nią ich wspólnym.

Obie panie rozsiadły się wygodnie przy stole a przemiła kelnerka przyniosła kartę dań.

-Frytki,ze zwierzątkami -pisnęła Dracy,sepleniąc się nieco przez brak jednej jedynki.

-A dla pani?

-Ja poproszę jedynie lemoniadę -[T.I] uśmiechnęła się do kobiety i odłożyła menu na bok.

Szatynka była skupiona na wysyłaniu esemesa do swojej szefowej,gdy jej czynność przerwała Darcy,która niespokojnie szturchała ją w ramię.

-Mamusiu popatrz,to ten pan,którego zdjęcie masz w sypialni! -zawołała wskazując palcem na mężczyzne wchodzącego do lokalu.Musiał usłyszeć piskliwy głos dziecka,gdyż jego wzrok automatycznie skierował się w ich stronę.

Telefon wypadł [T.I] z rąk i z hukiem roztrzaskał się na twardych kafelkach.Harry przystanął w połowie drogi,prawdopowodnie nie dowierzając temu co widzi.Przetarł kilkakrotnie oczy.Wydawało mu się,że śni,ale obraz wciąż był taki sam.

-Harry -szepnęła [T.I],wyciągając dłoń ku mężczyźnie.Nic się nie zmienił.Jego loki wciąż niesfornie powykręcane były we wszystkie strony a zielone oczy wpatrywały się w nią tak samo jak kilka lat temu.

Szatyn nie bardzo wiedział co w tej chwili powinien zrobić więc jak najprędzej podszedł do ich stolika.Dziewczyna wstała,dzięki czemu miała większą widoczność na jego idealną twarz.

-Nie sądziłem,że kiedykolwiek Cię znajdę.Was znajdę -wychrypiał.Jego głos.On jako jedyny się zmienił.Stał się jeszcze bardziej ochrypły niż przedtem.

Harry zamknął [T.I] w żelaznym uścisku dzięki czemu dziewczyna znów mogła poczuć jego zapach.Wciąż używał tych samych perfum.

Nim jednak ich uścisk stał się jeszcze bardziej trwalszy,niebieskooka przypomniała sobie o tym co widziała dwa lata temu,gdy przechodziła obok jego domu.

-Przecież Ty masz rodzinę Harry -pokręciła przecząco głową,wycofując się do tyłu.Zanim Harry zdążył się odezwać kobieta chwyciła swoją córkę za rękę i w popłochu opuściła knajpkę nim kelnerka zdążyła przynieść zamówienie.

Nerwowo szukała w swojej torebce kluczyków ale w tym samym czasie szatyn zdążył znaleźć się tuż przy niej.

-Chciałbym się z nią widywać -szepnął tak aby dziecko nie było w stanie tego usłyszeć.

-Nie Harry,nie mieszajmy Darcy w głowie.

-Wiesz jak ciężko przez tyle lat żyło mi się ze świadomością,że mam dziecko którego mogę nigdy nie zobaczyć?Nie powinnaś odchodzić,przecież wiesz że poradzilibyśmy sobie.Kochaliśmy się!

-Teraz tak mówisz,nie wiadomo jak zareagowałbyś wtedy.Miałeś tylko dziewiętnaście lat.

-Co nie zmienia faktu,że chcę się z nią widywać.

-Przecież masz rodzinę,zgadza się?

-Mam syna,Darcy miałaby brata -westchnął,spoglądając na zdezorientowaną dziewczynkę.

-Po prostu odejdź Harry.Dobrze wiesz,że to spotkanie nigdy nie powinno mieć miejsca -[T.I] odwróciła się na pięcie i automatycznym pilotem otworzyła samochód.Harry już jej nie zatrzymywał.Pozwolił jej odejść,po raz drugi.

Kobieta z całej siły uderzyła pięścią w kierownicę,niekontrolowanie pozwalając sobie na słabość w postaci kilkunastu łez spływających po jej policzkach.

-Mamusiu,to był tatuś prawda? -spytała Darcy,wychylając się z samochodowego fotelika.

-Czemu tak sądzisz kochanie?

-Miał takie same oczka jak ja -powiedziała pewnie. -Nie kocha nas prawda?

-Tak Darcy,nie kocha nas.

Ostatnim czego chciała [T.I] było okłamywanie własnej córki,ale nie miała wyboru.Nie mogła pozwolić Harremu na spotkania z Darcy.Nie miała siły opowiadać jej dlaczego rodzice nie są razem a tatuś ma inną kobietę.Łatwiej było po prostu skłamać.Przecież dobrze zrobiła,mówiąc córce że tato jej nie kocha.

_________________________________

Dodałam drugą część tylko dlatego,że mnie o to poprosiliście.Szczerze?Nie miałam w planach jej pisać,no ale zrobiłam to dla Was,więc mam nadzieje,że się spodoba.

Zapraszam Was na opowiadanie mojego autorstwa,o niegrzecznym Maliku :>

TUTAJ