Zayn cz. 1

Pomysł podany przez Zuzę :)

Przepraszam, że tak długo musiałaś czekać :)

________________________________________________________________

-Cześć [t.i]!

Usłyszałem masowe powitanie dziewczyny i odwróciłem się w jej stronę. Kilku chłopaków pogwizdywało, uważnie skanując jej sylwetkę. Miała na sobie kwiecistą sukienkę, która opinała się na jej niedużych, aczkolwiek jędrnych piersiach. Na sekundę utkwiłem w nich wzrok, a następnie spojrzałem na jej uśmiechniętą twarz. Patrzyła prosto na mnie i prowokująco przygryzła wargę. 

-Cześć, [t.i].

Chwyciłem jej dłoń, kiedy przechodziła obok i przyciągnąłem do siebie. Przez chwilę była zaskoczona, ale jej wyraz twarzy od razu zmienił się na filuterny. 

-Cześć, Zayn.

Przerzuciła włosy na ramię i nieznacznie się do mnie przysunęła. Niemal słyszałem wszystkie westchnięcia dziewczyn, które marzyły, by być na miejscu [t.i].

-Pięknie wyglądasz.

Mruknąłem, oblizując usta. 

-Wiem. 

Uśmiechnęła się przebiegle i przybliżyła się tak, że nasze usta dzieliło kilka milimetrów. Mierzyliśmy się spojrzeniami, zmniejszając tę odległość. 

-Siedzisz na mojej ławce.

Powiedziała uwodzicielskim głosem i odsunęła się. Kurwa. Już ją miałem.

-Wybacz.

Posłałem jej szeroki uśmiech, by wyjść z tej sytuacji z honorem i usiadłem tuż za nią. Zabrzmiał dzwonek kończący przerwę i cała reszta uczniów zajęła swoje miejsca. Kilka sekund później do klasy weszła pani Williams i rozpoczęła nudną lekcję biologii. Oparłem się wygodnie na krześle i zacząłem przyglądać ruchom [t.i]. Pisała sms'y  do swoich przyjaciółek. Wiem, bo co chwila spoglądały na siebie i cicho się śmiały. Założyła nogę na nogę, sprawiając, że jej sukienka osunęła się w górę, odkrywając część jej długich nóg. Poczułem wibrację telefonu w kieszeni swoich jeansów i odczytałem wiadomość od Tom'a.

Ogarnij się, bo zaraz ci stanie!

Spojrzałem na niego skonsternowany. Zakrywał usta dłonią, próbując uspokoić śmiech. Zauważyłem, że nie tylko on był taki rozbawiony, ale też Louis i Andy. Spoglądali na mnie, robiąc głupie miny. Czasami naprawdę zastanawiałem się, jak to możliwe, że są tacy głupi. Schowałem telefon z powrotem do kieszeni i przyjąłem wygodną pozę. Kilkanaście minut później zadzwonił dzwonek i wszyscy zaczęli opuszczać klasę.

-[t.i]?

Do dziewczyny podszedł Jack, klasowy mięśniak, który słynie z tego, że przeleciał matkę swojego kumpla. Oparłem się o stolik, wsłuchując w ich rozmowę.

-Słyszałem, że grasz na jakimś instrumencie.

Co kurwa? Poważnie chce poderwać ją takim tekstem?

-Tak, a co?

-Nic, chciałem zapytać jaki to instrument?

Szczerzył się do niej jak głupi, irytując mnie jeszcze bardziej. [t.i] przez chwilę się nie odzywała i zgaduję, że zmierzyła go spojrzeniem w stylu "o co ci chodzi, zjebie?". 

-Gram na flecie poprzecznym.

Odpowiedziała w końcu z wahaniem.

-Skoro tak,  to może chcesz spróbować zagrać na moim flecie?

CO KURWA?! Odepchnąłem się od stolika i gwałtownie chwyciłem go za kołnierz. 

-Zabieraj stąd swoją zjebaną gębę i odpierdol się od [t.i].

Warknąłem wściekły.

-Spierdalaj, Malik.

Syknął, wzbudzając we mnie furię. Pchnąłem go pod tablicę i zacząłem okładać pięściami. Skończyło się na tym, że zostałem odciągnięty przez Louisa i Tom'a, którzy jeszcze przez chwilę musieli mnie  trzymać. Ten kutas leżał na podłodze, zwijając się w kłębek i trzymając rękę przy zakrwawionym nosie. 

-Lepiej, żebyś stąd zwiał.

Powiedział Andy i razem z chłopakami wyprowadził mnie na szkolny dziedziniec.  Miałem zaschniętą krew na knykciach palców, ale to teraz mnie najmniej obchodziło.

-O co poszło? Wiesz, że jeśli dyro się o tym dowie wywali cię z budy?

Oznajmił Tom. Zignorowałem go i wyjąłem z kieszeni paczkę papierosów. Odpaliłem jeden i porządnie się nim zaciągnąłem.  

-Zayn?

Usłyszałem za sobą cichy głos [t.i]. Odwróciłem się w jej stronę. Obejmowała się ramionami i powoli do mnie podchodziła. 

-Dzięki, że mi pomogłeś, ale wiesz, że nie musiałeś. Załatwiłabym to sama. 

-Nie pozwolę, by ktoś cię obrażał.

-Zayn, nie potrzebuje twojej troski.

Oznajmiła oschle.

-Mówiłam ci, że między nami nigdy nic nie będzie, więc daj mi spokój. Nie chcę, byś przeze mnie miał problemy. Cudem udało mi się cię obronić w całej tej sytuacji. 

-Nie musiałaś.

Burknąłem, ponownie zaciągając się fajką.

-Zayn...

-[t.i], idź już sobie. Muszę pobyć sam.

Przez chwilę mierzyliśmy się wzrokiem, aż w końcu dziewczyna ustąpiła i odwracając się na pięcie, wróciła do budynku szkoły. Westchnąłem głośno i usiadłem na niewysokim murku. Nawet nie zauważyłem kiedy chłopacy się stąd zmyli.
To wszystko przez [t.i]. Zawsze tracę przy niej głowę. Musisz się ogarnąć, Zayn. Wyraźnie dała mi do zrozumienia- i to niejednokrotnie- że nigdy nie będziemy razem. Nie mam pojęcia, dlaczego tak się przed tym broni, a co najgorsze, to nie wiem, dlaczego mi tak na niej zależy. Od dwóch lat trwamy w dziwnej relacji. Ja udaję, że jej nie kocham, a ona....Ona jest po prostu sobą. Jednego dnia potrafimy się kłócić o najmniejszy banał, a drugiego flirtujemy na oczach całej szkoły. Nie wiem, czy to ze mną jest coś nie tak, czy z [t.i]. Ignoruje moje uczucia, jak tylko kobieta potrafi. Mam wrażenie, że jest cholernie usatysfakcjonowana, widząc jak tracę dla niej głowę. Chlubi się tym, że najpopularniejszy i najbardziej pożądany chłopak w szkole wybrał właśnie ją, a jeszcze bardziej zadowala ją fakt, że dała mi kosza. Spaliłem do końca fajkę i rzuciłem ją na ziemię, przygniatając butem. Zeskoczyłem z murka i poszedłem na szkolny parking. Wsiadłem do swojego samochodu z zamiarem powrotu do domu.

[t.i]

Przepychałam się przez tłum uczniów, kierując się w stronę swojej szafki. Niektórzy patrzyli na mnie, szepcząc między sobą. Włożyłam swoje książki do szafki i zamykając ją, dostrzegłam Jack'a, który wychodził z gabinetu pielęgniarki. Miał lekko rozciętą wargę i to wszystko. Spojrzał na mnie spod ściągniętych brwi i zaczął iść w moją stronę. W pewnym momencie wyraz jego twarzy uległ zmianie i chłopak odwracając się na pięcie, poszedł w przeciwną stronę. Skonsternowana obserwowałam go, gdy poczułam jak ktoś łapie mnie za rękę. 

-Chodź.

Usłyszałam przy uchu niski głos Zayn'a, który pociągnął mnie w stronę drzwi wyjściowych. Kiedy znaleźliśmy się na zewnątrz zatrzymał się i stanął ze mną twarzą w twarzą. Musiałam zadrzeć głowę, by móc na niego patrzeć. Przeszywał mnie swoimi czarnymi tęczówkami, przejeżdżając językiem po górnej wardze. 

-Przepraszam.

Mruknął i splótł z sobą nasze palce.

-Za co?

-Za to, że musiałaś się za mnie tłumaczyć i za to, że kazałem ci odejść.

Na moich ustach zamajaczył uśmiech. 

-W porządku.

Odparłam, puszczając mu oczko. Po kilku sekundach usłyszeliśmy dzwonek zwiastujący koniec długiej przerwy. Westchnęłam cicho i chciałam się odsunąć od Zayn'a, kiedy ten przysunął mnie do siebie.

-Może lepiej pójdziemy do mnie?

Zapytał, przygryzając wargę. Momentalnie zrobiło mi się ciepło na jego gest i słowa. Skinęłam głową i pozwoliłam, by zaciągnął mnie do swojego samochodu.

_______________________________________________________

Jeszcze raz przepraszam Zuzę, mam nadzieję, że w małym stopniu właśnie o to Ci chodziło ;)

Jak już wspominała Nataliee, wkrótce wrócimy do Was z nową energią i pomysłami, tylko niech już minie kwiecień ;_; 

Pamiętajcie o regule 30 komentarzy :)

W imieniu całej załogi, życzę Wam wesołych i leniwych świąt wielkanocnych!