Imagin Harry cz.6

Obudziłam się dziś dość późno ponieważ wczoraj z natłoku wrażeń poszłam bardzo

zmęczona spać. Uszczypnęłam się mocno kilka razy nie wierząc w to co się wczoraj wydarzyło. Kiedy wstałam i podeszłam do biurka zobaczyłam otwarty zeszyt w którym napisany był numer telefonu Harrego. Obiecałam sobie, że dziś do niego zadzwonię, więc spełnię  to co sobie postanowiłam. Byłam jedną z tych osób, na których zawsze można było polegać i dotrzymywałam złożonego wcześniej słowa. 

Nagle przypomniałam sobie, że za 2 godziny mam egzamin z układu krwionośnego, do którego zdążyłam nauczyć się już wcześniej. Dobrze, że oddział medycyny na Oxfordzie w większości znajdował się w Londynie. Egzaminy nie pisze się tak długo to tylko godzinka, a ponieważ wszystko doskonale umiem może uda mi się wyjść wcześniej i szybko potem spotkam się z Chloe. Albo z Harrym ?

Wykonałam monotonny szereg porannych czynności, po czym elegancko się ubrałam zakładając czarną sukienkę przed kolana z rękawkami do łokci, czarne szpilki, oraz torebkę tego samego koloru do której schowałam kilka długopisów, ołówki, strugaczkę oraz gumkę do ścierania.

Całość zestawu dopełniłam złotym łańcuszkiem z wizerunkiem ptaka, który dostałam od mojej nie żyjącej już babci z okazji 18 urodzin oraz piękny złoty pierścionek z diamentem, który w przeszłości należał do owej babci, a ta dostała go od dziadka kiedy ten prosił ją o rękę. Historia moich dziadków to opowieść o wielkiej miłości, którą przerwała rychła śmierć babci, która chorowała na białaczkę. Niestety jej dawca nie został znaleziony w odpowiednim czasie. Przeżyłam wtedy lekkie załamanie psychiczne, ponieważ była ona  jedną z moich oddanych przyjaciółek. Na szczęście Chloe była wtedy przy mnie i mocno mnie wspierała. To kolejny dowód na to, że jest wspaniałą osobą.
Następnie chwyciłam książkę i powtórzyłam sobie bardzo szybko cały materiał. Kiedy skończyłam zobaczyłam, że egzamin rozpoczyna się dopiero za dwie godziny, a mianowicie o godzinie 11:00. Postanowiłam więc zdecydować się na krok ostateczny i zatelefonować do Harrego. Na samą myśl o nim ciarki przechodziły całe moje ciało, a na wspomnienie jego dotyku i zapachu dochodziłam do szczytu podekscytowania. Byłam taka szczęśliwa, że to właśnie ja jestem posiadaczką tego ciągu cyferek, którego pożąda tyle dziewczyn. Na początek postanowiłam przygotować się do tego momentu i wykonałam kilka ważnych czynności mianowicie sprawdziłam czy na pewno nic nie jest w stanie przerwać mojej rozmowy z chłopakiem i miałam tu na myśli np. włączony budzik lub tego typu rzeczy, zniosłam zeszyt z numerem, wzięłam telefon i wygodzie usadowiłam się na kanapie.

Przypomniało mi się, że wczoraj na twetterze Harry napisał : Tęsknię zadzwoń do mnie xx. 
Może chodziło mu o mnie? Trzeba się tego przekonać.
Drżącymi rękoma wpisałam cyferki do mojego telefonu, a następnie nacisnęłam przycisk, na którym widniała zielona słuchawka. Z niepokojem wsłuchiwałam się w pikającą słuchawkę, po czterech dźwiękach ktoś odebrał telefon, a moje serce zaczęło bić zdecydowanie szybciej.

- Hallo – w słuchawce telefonu usłyszałam męski głos, który z pewnością należał do Harrego, ale Helen nie pozwólmy się zwariować.

- Hallo Harry to ja Helen może mnie pamiętasz wczoraj byłam za kulisami i spotkaliśmy się tez przed wyjściem ? – zapytałam w nadzieją w głosie, że chłopak się nie rozłączy.

- Jasne, że pamiętam. W ogóle jak mógł bym Cię zapomnieć. – w głosie Hazzy słyszałam szczęście. To miłe, że tak na niego zadziałałam – Nawet nie wiesz jak się cieszę, że zadzwoniłaś. Co powiesz na spotkanie ?

- Oczywiście bardzo chętnie, ale o której ?

- Dziś mam cały dzień wolny więc możemy spędzić cały dzień razem gdzie tylko chcesz. Co ty na to ?

- Oczywiście, że się zgadzam.

-Podaj mi adres to przyjadę po Ciebie.

- Za godzinę mam ważny egzamin, ale on zajmie również tylko godzinkę więc może o 13:30 ?

- Jednak ja będę nalegał, żebyś pozwoliła mi się podwieźć

- Harry ja naprawdę nie chcę robić Ci kłopotów, mam swoje auto, a ponadto o egzaminie będę musiała na chwilę podjechać do domu i jeszcze musiał byś czekać na mnie na parkingu godzinę. To trochę za dużo.

-I tak będę nudził się przez te dwie godziny tak makabrycznie, że nie wybaczę Ci jeżeli nie pozwolisz mi się o Ciebie zatroszczyć – To co powiedział było naprawdę miłe. Jednak nie postanowiłam dać mu za wygraną.

- Nie, jednak będziesz musiał się na mnie obrazić.

-Nie zamierzam, więc proszę powiedz mi wreszcie gdzie mieszkasz – powiedział błagalnie

- W takim razie przyjedź na Down Street 15/17. Będę tam na Ciebie czekać.

-Czy to ten duży apartamentowiec ? – zapytał chłopak z niedowierzaniem w głosie

- Dokładnie.

- I ty mieszkasz ta sama samiutka bez nikogo.

-Niestety. To prezent od rodziców na 18 urodziny więc nie wypadało nie przyjąć.

- Rozumiem będę za 15 minut czekaj na mnie skarbie. Do zobaczenia – Nie zdążyłam mu odpowiedzieć ponieważ się rozłączył, a ja siedziałam chwilę niedowierzając w to z kim przed chwilą się umówiłam. Postanowiłam nic jeszcze nie mówić o tym Chloe. Niech to będzie dla niej niespodzianka. Przecież ona tak bardzo je lubi.

Poszłam szybko do łazienki i prędko nałożyłam lekki makijaż podkreślający delikatnie moje oczy. Rozczesałam dokładnie włosy i pozostawiłam opadające na ramionach. Szybko wyszłam z domu i zjechałam windą do recepcji, a ponieważ do przyjazdu Stylesa zostało jeszcze kilka minut podeszłam do recepcji i przywitałam się z Paulin – recepcjonistką.

Paulin była uroczą blondynką, o niebieskich oczach i słodkich dołeczkach w policzkach, była wysoka i zgrabna. Zawsze mówiłam jej jaka jest piękna lecz ona nigdy nie chciała tego słuchać . Z charakteru była również idealna : wesoła, mądra i pogodna. Mam zamiar kiedyś jeszcze bardziej się z nią zaprzyjaźnić lecz na razie nie mam na to zbytnio czasu.
- Hej Paulin czy jest może cos do mnie ?

-Nie skarbie nic nie przyszło, a co tak na galowo jakieś święto dzisiaj ?

-Egzamin

- Aha rozumiem może kopniaka w dupę na szczęście ?

- Z przyjemnością – uśmiechnęłam się do dziewczyny, a ta szybko podeszła mnie od tyłu i kopnęła

-Teraz na pewno zdasz  - zaśmiała się

- Na pewno i to wszystko dzięki Tobie ale teraz muszę już lecieć.

-Powodzenia – powiedziała jak zawsze z szerokim uśmiechem na ustach.

- Może jutro skoczymy razem na drinka?

-Jasne bardzo chętnie może tak o 21:00?Wtedy kończę zmianę.

- Nie ma sprawy ale teraz już na prawdę lecę – pomachałam jej jeszcze ręką i wyszłam przed wieżowiec.

Minutę później podjechało czarne auto, z którego wysiadł Harry okrążył je i mocno mnie przytulił. Było to takie miłe. Przytulałam Harrego Stylesa - światową gwiazdę. Od razu poczułam ten piękny charakterystyczny dla niego zapach.

-Witaj – szepnął mi na ucho po czym otworzył drzwi od strony pasażera. – Wsiadaj proszę.

Zareagowałam na jego prośbę i już po chwili siedziałam w luksusowym aucie. Poprawiłam sukienkę, a po chwili do samochodu wsiadł też Harry i powiedział :

-Pięknie wyglądasz wiesz – szeroko się do mnie uśmiechnął  -  tylko mi nie mów, że niepotrzebnie robiłem sobie kłopot

- Właśnie miałam to powiedzieć ale niestety okazałeś się szybszy – zrobiłam minę smutnego pieska.

- Ej nie smuć się bo bardzo nie lubię jak piękne dziewczyny się smucą  - wziął moja twarz w ręce i zaczął jeździć kciukami po moich policzkach i zbliżał swoją twarz do mojej na tyle, że dzieliły je zaledwie centymetry. Na szczęście otrzeźwiałam w odpowiednim momencie.

-Powinniśmy już jechać powiedziałam – przerywając tą uroczą chwilę.

-Jasne, czyli jedziemy na oddział Oxfordu niedaleko Dowding Street tak ? – Harry był lekko zawstydzony ale umiejętnie starał się to ukryć

- Tak jasne – uśmiechnęłam się i pocałowałam go w policzek na co on wyraźnie się uśmiechnął

Jechaliśmy w ciszy, która jednak nie była krępująca. Od czasu do czasu na niego spoglądałam i żałowałam, że nie jest mój, ale może już niedługo? Na pewno jest to bardziej realne niż jakieś kilka dni temu. Nagle Harry niespodziewanie odwrócił się twarzą do mnie i przyłapał mnie na bezczelnym gapieniu się na niego. Szybko sama się odwróciłam, ale nie musiałam na niego nawet patrzeć, aby wiedzieć że się uśmiecha.

-Mówiłem ci kiedyś, że wyglądasz bajecznie jak się rumienisz – zapytał po czym ja potaknęłam głową, a Harry nieśmiało splótł nasze palce i zatrzymał pojazd.

-Jesteśmy – oznajmił zaciskając moje palce w swojej dłoni, na która ja patrzyłam się bezwładnie.

- To ja idę ja już idę – powiedziałam

-Zaczekaj – Harry wysiadł z auta i otworzył mi drzwi – panie pierwsze – szeroko się uśmiechnął i po raz obdarzył mnie pocałunkiem w policzek. Nie do końca w policzek ponieważ ja rzez przypadek się odwróciłam i pocałował mnie w usta. Próbował pogłębić pocałunek. Przez chwilę nawet oddawałam pieszczotę, ale po chwili przypomniałam sobie kto właśnie mnie dotyka i wyzwoliłam się spod ucisku chłopaka. – przepraszam  - szepnął.

Skierowałam się do dużej Sali na której rozstawione były stoliki z nazwiskami. Walter Helen jest usiadłam przed stolikiem i od razu przeszłam do pisania egzaminu, który okazał się dziecinnie posty. Ukończyłam go przed końcem będąc pewna, że zaliczę go na najwyższą z możliwych ocen. W samochodzie czekał na mnie Harry, który spytał się czemu jestem tak szybko.
-To było za proste – uśmiechnęłam się

- Piękna i mądra. Dziewczyna marzeń – powiedział – to co teraz do ciebie, a później mamy cały dzień tylko dla siebie tak ?

- Tak, a gdzie idziemy ?

- Tam gdzie ty chcesz. Oczywiście musisz wiedzieć, że mogą gonić nas fanki. One są czasami niemożliwe – Harry mówił to z pełną powagą- Ale nie bój obronie cię skarbie

- Ufam Ci – w tym momencie gdy wypowiedziałam te słowa w jego oczach zabłysły miliony iskierek. A jego twarz stopniowo przybliżyła się do mojej. Teraz  nie miałam już zamiaru  go odpychać po prostu się mu oddałam. Całowaliśmy się namiętnie przy dłuższą chwilę.

- Wiesz jak pierwszy raz Cię zobaczyłem wiedziałem już, że nie będę mógł bez Ciebie wytrzymać. –mówił patrząc mi w oczy – Może to głupie bo nie znamy się nawet 24 godzin ale zakochałem się w tobie na zabój.

Nie wierzyłam w jego słowa. Więc jednak mój książę odnalazł jeden kierunek do mojej wieży. Ten jedyny najważniejszy kierunek. Pojechaliśmy do mojego apartamentu. Kiedy wchodziłam z Harrym w holu wszystkie oczy skierowały się na nas idących za rękę. Nie dziwie się przecież na pewno każdy rozpoznał Harrego. O dotarciu do mojego pokoju Harry rzucił się na łóżko pociągając mnie za nadgarstek tak, że leżałam na nim. Na jego silnym umięśnionym torsie.

-Nie czujesz się tu taka samotna – zapytał całując moją szyję i okolice ucha.

-Mam nadzieję, że z tobą już nie będę się tak czuć

- Uwierz mi, że zrobię wszystko abyś była szczęśliwa.

-Tak wierzę ci -  oderwałam się od niego wyciągnęłam z szafy czarne rurki, białą bluzkę z jakimś napisem i białe conversy.

- Przebierasz się przy mnie tak ? Bo wiesz mam prawo patrzeć na piękne ciało mojej pięknej dziewczyny co ? – mówił Styles całując mój obojczyk.

- Przepraszam ale nie dziś – pobiegłam do łazienki i przebrałam się szybko

Potem postanowiliśmy iść do kina na najnowszy horror. Choć ich nie nawiedziłam chłopak obiecał mi, że zostanie ze mną na noc. Bałam się trochę reakcji fotoreporterów i fanek ale Harry obiecał mi , że wszystko będzie dobrze. Wierze mu – to chyba dla tego, że go kocham. Dziwne, że osoba której praktycznie jeszcze nie znam aż tak zawróciła mi w głowie. Szczerze mogę powiedzieć już, że go kocham. To magiczne.

* * *

Więc tak Haroldzie Edwardzie Stylesie miłość twojego życia jest już Twoja. Jak cudownie to brzmi. MOJA kochana Helen. Całując ją czułem spełnienie i napełniające mnie szczęście. Jakie to piękne. Więc ta możliwość by zasypiać i budzić się przy niej jest coraz bardziej realna tak ?
Ale najważniejsze to aby ona była szczęśliwa, ja tam się nie liczę . Ona jest teraz wszystkim co mam w głowie i dobrze by było gdyby tak pozostało… Kocham ją tak cholernie mocno. Moją porażką będzie to jeżeli z jej pięknej twarzyczki spłynie choćby jedna łza. Zabije każdego kto stanie na drodze do jej szczęścia. Obiecuję to.

________________________________________________________________________

No hej :) Widzę, że dawno nikt nic nie dodawał.. Dzisiaj mam dla was długoo wyczekiwaną 6 część Harrego.. Mam nadzieję, że spodoba wam się tak bardzo jak poprzednie części.. Proszę jeśli wam się podoba to komentujcie.. Z góry dzięki :) Love you all ♥