Rozdział 2

*muzyka

Przez następne tygodnie wracałam do naszego spotkania ilekroć miałam wolną chwilę. Zastanawiałam się, czy mnie zapamiętałeś. Czy wyróżniłam się czymś wśród tylu fanek, co sprawiłoby, że na wspomnienie naszego spotkania uśmiechasz się. Moje wszystkie rozmyślenia na ten temat przerwała jedna wiadomość. Perrie Edwards i Zayn Malik parą!!. Nie masz pojęcia jak mnie to zabolało, mimo, że byłam świadoma tego, że nigdy nie będę mogła być twoja. Mijały dnie, a ja wciąż nie potrafiłam uwierzyć, że ktoś inny skradł Twoje serce.

31 października razem z paczką znajomych udaliśmy się na imprezę hallowenową do Funky Buddha. Udało nam się tam dostać tylko ze względu na to, że jeden z ochroniarzy był bratem jednego z moich przyjaciół. Byłeś tam. Wyglądałeś wspaniale, chociaż nikt nie potrafił stwierdzić za co właściwie się przebrałeś. Stałeś przy barze razem z Liamem. Tak słodko się uśmiechałeś.  A był to uśmiech, który można próbować naśladować, stojąc przed lustrem w łazience. Magnetyczny, rozkoszny, zdający się mówić: „Nie możecie oderwać ode mnie oczu, co?”. W tamtej chwili chciałam do Ciebie podejść i poprosić o to, abyś uśmiechał się tak codziennie rano mówiąc „Wstawaj śpiochu, bo jeśli nie wstaniesz to nie będę mógł Cię kochać!”. Uwierz mi, na te słowa wstawałabym od razu. Kiedy wreszcie zdobyłam się na to by podejść, Ty odszedłeś. Odszedłeś, aby móc wbić się z zachłannością w jej usta. Spod mojej maski wypływały łzy, a w głowie krążyła jedna myśl: „ Nie chcę, żebyś kochał ją. Chcę, żebyś kochał mnie.” Nikomu nic nie mówiąc wyszłam z klubu po czym udałam się do domu.

________________________________________________________________
mam nadzieję, że choć trochę was zaciekawiłam ^_^
liczę na komentarze!