Imagin Harry

-Coś się stało kochanie? – Zapytał Harry widząc moją poważną minę po powrocie od lekarza

- J.. Ja..Jestem w ciąży – Oznajmiłam mojemu mężowi

-  To cudownie kotku – Harry podszedł do mnie i mocno mnie uściskał. Widziałam w jego oczach iskierki radości. - Który to miesiąc? – zapytał z troską

- 9 tydzień – Odpowiedziałam, po czym chłopak ucałował mój brzuch

Przez całą ciążę starannie i cierpliwie się mną opiekował. Spełniał każdą moją zachciankę, chodził ze mną do lekarza.. Nie mogłam wymarzyć sobie lepszego męża. Nie mógł doczekać się, aż poznamy płeć dzidziusia.

- Jeżeli to będzie dziewczynka nazwiemy ją Becky.. Albo nie lepiej Amy lub Sami albo Darcy.. Tak tak będzie Darcy. A jeśli to będzie chłopczyk to Bob, albo Andy lub Josh, a może Max. Sam już nie wiem.. -  zaśmiałam się widząc jego nieporadną minę

Następnego dnia miałam wizytę u ginekologa. To USG miało pokazać płeć dziecka.

- Gratulacje. Będziecie mieli córeczkę – Usłyszeliśmy od lekarza

- Czyli Darcy – Uśmiechnęłam się do Harrego.

Wróciliśmy do domu. Styles cały czas przemawiał do naszej malutkiej Darcy.

- Księżniczko za 2 miesiące będziesz z nami tutaj. Zobaczysz jaki tatuś zrobi ci piękny pokoik. Będziesz moim oczkiem w głowie. Nigdy nie pozwolę aby Tobie lub Twojej mamusi coś się stało.

***

Obudziłam się czując silne skurcze.. Ja chyba rodzę!! Czym prędzej obudziłam Harrego.

- Harry – trąciłam go za ramię – Harry wstawaj!!

- Co? Już rano? Ale ja dzisiaj nie idę do pracy – powiedział nadal nie otwierając oczu.

- Jezus Maria Harry.. Zaczyna się! – niemal wykrzyczałam ostatnie zdanie

- Co się zaczyna? Nie możemy tego załatwić rano?

- Styles ja rodzę!!!!

To zdanie natychmiast obudziło mojego męża. Wciągnął na siebie pierwsze lepsze ubrania, a niecałe 10 minut później już siedzieliśmy w jego samochodzie i pędziliśmy do szpitala. Już na miejscu wyskoczył z samochodu i pobiegł po pielęgniarkę która pomogła mi przedostać się do szpitala. Od razu zawieziono mnie na porodówkę. Niestety Harry nie mógł być tam ze mną. Cholerne szpitalne zasady..

Cały poród trwał około 2 godziny. Już wyobrażałam sobie co tam na korytarzu musi przeżywać Hazz czekając, aż wreszcie będzie mógł zobaczyć mnie i Darcy.

Ból który czułam już po wszystkim był niewiarygodny, ale wszystko odeszło na bok, gdy pielęgniarka podała mi moją maleńką Darcy. Ucałowałam delikatnie jej główkę. Była taka krucha i niewinna.

Kiedy już zbadano moją kruszynkę i wszystko wyszło dobrze zawieziono nas na salę, gdzie mógł dołączyć do nas Harry. Wszedł do pokoju, a jego oczy od razu skierowały się na naszą córeczkę. Widziałam jak usta rozchyliły mu się w delikatnym uśmiechu, a po policzku spłynęła pojedyncza łza.

- Ona jest taka śliczna.. M..M…Mogę? – spytał wyciągając ręce

- Proszę.. Tylko ostrożnie – podałam mu Darcy, a on delikatnie przytulił ją do swojej piersi

Teraz wiedziałam, że tej chwili długo nie zapomnę. Wyglądali razem tak uroczo. Malutka była tak bardzo podobna do Harrego.

Hazz coś po cichu mówił do naszej córeczki, a ja zmęczona wydarzeniami ostatnich kilku godzin zasnęłam nadal mając w głowie obraz Harrego z Darcy..

***

- Cześć mamusiu – powiedziała radośnie Darcy wchodząc do pokoju

- Cześć córeczko – pocałowałam ją w czoło – Wszystkiego najlepszego! – dziś moja malutka dziewczynka kończy 6 lat

- Dziękuję.. Gdzie jest tatuś? – no tak to pytanie musiało paść..

Co rano jest to samo. Harry wychodzi bardzo wcześnie i wraca wieczorem albo w nocy. Małej strasznie go brakuje.

- Tatuś jest w pracy. Na pewno jak wróci wieczorem przyniesie ci jakiś fajny prezent – Darcy uśmiechnęła się radośnie i pobiegła do swojego pokoiku.

Zachowanie Harrego ostatnimi czasy mnie strasznie irytowało. Ciągle mówił, że musi zostać dłużej, bo wywiad, nagranie i inne pierdoły. A rodzina? Darcy czeka cały dzień, aby go zobaczyć, ale gdy on wraca to albo ona już śpi, albo on jest bardzo przemęczony i od razu się kładzie. Serce mi pęka jak widzę ten smutek na twarzy Darcy, gdy nie może się z nim pobawić albo chociaż przytulić.

- Mamusiu kiedy tata wreszcie wróci? – znowu padło to pytanie, gdy układałam córeczkę do snu – Powiedziałaś, że przyjdzie wcześniej i kupi mi fajny prezent..

- Wiem córeczko. Tatuś pewnie musiał zostać dłużej w pracy.. W zamian za to jutro zabiorę Cię do wesołego miasteczka. Może tak być?

- Taak!! – krzyknęła przyjaźnie i pocałowała mnie w policzek – Dobranoc mamusiu.

- Dobranoc Darcy – przytuliłam ją i wyszłam z pokoju dokładnie zamykając drzwi.

Siedziałam w pokoju oglądając telewizję i czekając aż Styles łaskawie wróci do domu. Minęła jedna godzina, druga, trzecia i nic.. Około północy drzwi do domu się otworzyły i stanął w nich Harry.

- Cześć kotku. – próbował mnie pocałować, ale się odsunęłam – Gdzie Darcy?

- Teraz nagle przejmuje Cię dziecko? Jakbyś nie zauważył jest północ. Darcy już dawno śpi. Czekała na Ciebie cały dzień. A gdzie ty właściwie byłeś?! – wykrzyczałam

- U Louisa – odpowiedział jak gdyby nigdy nic i ruszył w kierunku sypialni.

- Jesteś pieprzonym dupkiem Styles!! Darcy ma dzisiaj urodziny, a ty ją tak olałeś!! Normalnie wzór ojca!! Wiesz co?! Jutro zabieram małą i jadę do rodziców.

- Oboje wiemy, że tego nie zrobisz – powiedział wcale nie przejęty sytuacją i poszedł w wybranym wcześniej kierunku.

Następnego dnia rano, gdy się obudziłam Harrego oczywiście już nie było. Mała jeszcze spała, a ja zaczęłam pakować walizkę. Wrzuciłam do niej trochę rzeczy swoich i Darcy i odstawiłam w przedpokoju czekając aż moja królewna się obudzi. W międzyczasie zadzwoniłam do mamy i poinformowałam ją, że chcę się u niej zatrzymać z małą. Bez wahania się zgodziła. Gdy moja córeczka wstała i zjadła śniadanie, wzięłam swoją walizkę i ją za rączkę i wyszłam z domu. Styles się zdziwi jak wróci do domu i zamiast ciepłego obiadku zobaczy tylko kartkę oznajmiającą mu nasze odejście.

***

- Kochanie wróciłem.. Darcy malutka chodź do mnie. Tatuś ma dla Ciebie prezent! – zakrzyknąłem wchodząc do domu

Zajrzałem do salonu.. Nie ma ich? Może są na górze.. Sypialnia, pokój Darcy, łazienka.. Tu też nie? A może w kuchni..  Nie ma.. Ale moment co to za kartka na lodówce?

„Dłużej tak być nie może. Zapamiętaj sobie, że ja nigdy nie rzucam słów na wiatr. Fajne jest takie życie? Ciągle z kolegami musi być super. No bo co tam będziesz siedzieć z rodziną, skoro kumple wzywają.. Tylko zastanów się czy było warto ‘’

Zgniotłem kartkę, a po moim policzku spłynęła pojedyncza łza. One naprawdę odeszły? To nie może się tak skończyć. Te wszystkie wspólne lata.. Ja pierdole jakim ja byłem idiotą. Ale tak łatwo nie odpuszczę. Muszę je odzyskać.

Wyskoczyłem z domu, odpaliłem silnik samochodu i ruszyłem w stronę domu moich teściów. Nigdzie indziej nie mogą być.

Na miejscu drzwi otworzyła mi mama [t.i].. Długo nie chciała mnie wpuścić aż w końcu zadecydowała, że żeby nie straszyć Darcy [t.i] wyjdzie do mnie. Chwilę po tym moim oczom ukazała się moja piękna małżonka.

- [t.i]!! – chciałem ją przytulić, ale się odsunęła

- Czego chcesz? Chyba już sobie wszystko wyjaśniliśmy. Idź się baw droga wolna! –

powiedziałam opryskliwie

- Ale ja nie chcę się bawić. Ja chcę was. – powiedziałem, a po moim policzku zaczęły płynąć łzy.

- Ile razy już mi to mówiłeś?! No ile?! Darcy Cię potrzebowała, ja Cię potrzebowałam, a Ciebie ciągle nie było.. Obiecywałeś, że się zmienisz i co?! I po kilku dniach było tak samo. Styles nie potrafię ci na nowo zaufać. Przykro mi!

- Alee.. – zacząłem, ale [t.i] zniknęła już za drzwiami, a ja zrezygnowany i zrozpaczony wróciłem do domu

***

Weszłam do salonu, gdzie bawiła się Darcy z moją mamą..

- Wszystko w porządku? – zapytała z troską moja mama

- Tak mamo.. Darcy chodź do mamusi – dziewczynka podeszła, usiadła mi na kolanach, a ja mocno ją przytuliłam.

Siedziałyśmy tak długi czas. Córeczka usnęła wtulona w mój tors, a ja rozmyślałam. Rozmyślałam o ty czy to musiało się tak skończyć.. Czy to ja coś źle zrobiłam, czy to Harry jest takim pieprzonym dupkiem. Kłębiące się myśli zaprzątały moją głowę, a przed oczami miałam jeden obraz. Obraz lokowatego chłopaka uśmiechającego się i  trzymającego naszą kruszynkę w ramionach..

____________________________________________________

Cześć!! Zaczęłam pisać ten imagin jakoś 2 miesiące temu, ale nie miałam jakoś na niego weny, a dzisiaj udało mi się go dokończyć. Niektóre momenty mi nie wyszły, a to dlatego, że nie miałam za dużo czasu na pisanie, a z drugiej strony miałam wyrzuty sumienia, że nic Wam w ten weekend nie dodałam.. Dlatego zrozumiem jak Wam się nie spodoba. Czekam na Wasze komentarze. Pamiętajcie, że każdy bardzo mnie motywuje. Piszcie do mnie na tt i asku ... Kocham Was :**